Hayat Çok Garip

Saatler geçiyor ve ben aynı oturduğum yerde oturuyorum,
Kolumun yerini bile değiştirmeden öylece olduğum yerde
Gözlerimi dikmişim yerde duran halının alakasız desenine
Düşünüyorum düşünüyorum düşünüyorum...

Kimi zaman dakikalarca gözlerimi bile kırpmıyorum,
Alt yoldan kornalarını basa basa düğün konvoyları geçiyor
Yada asker uğurlama konvoyları
Kaldırıp kafamı bakmıyorum bile

Beni düşündüren nedir mi?
Hayat tabiki, Bu gün varız yarın yokuz,
Dün gelecek ile ilgili planlar kurarken
Bugün ahireti, dünyanın oluşumunu, dağları, okyanuslar
Göçmen kuşları, dereleri, akarsuları, volkanları,
Kaderi, kazayı, ibadeti, kini, nefreti düşündüm.

Yüzlerce yıldır ünlü düşünürler çıkamamış
Ben mi çıkacağım işin içinden
Kendimce bahaneler buluyorum, hiç birinin geçerli olmadığını bilerek
Sonra kendimce sözler veriyorum tutamayacağım sözler.
Allah'ıma sığınıyorum, af diliyorum, sonra yine
Yine yarın için çalışmaya devam ediyorum....

Yarın Mesai Var..

Yarın mesai var ama kimin umurunda
Hiç bir şey yapmak istemiyor canım
Ne internetten zevk alıyor ne de telefonumdaki oyunlardan
Ne TV deki yarışmalar güldürüyor beni
Ne de radyodaki iğrenç espriler
Hiç bir şeyin tadı kalmadı artık
Sanki boşuna yaşıyorum.

Salonda bir sürü ütü yapılacak pantolon ve gömlek dururken
Ben sadece yarın giyeceğimi üstünkörü düzelttim ve astım
Ütü izinin bile bir önemi kalmadı artık olsa da olur olmasa da
Temiz ve ütülü mü, gerisi boş.

Arayış içindeymişim gibi her şeyi dener oldum
Ama hiç bir şeyin tadı yok be sensiz olmuyor.
Akrep yelkovanı kovalıyor ama
Ne saat ne günler geçmek bilmiyor...