Sunay AKIN Volkan KONAK Atışma Feriğim Ayşem

Volkan
Bilemedimki hasta yatağının başucunda
Haberi bu yüzden yoktur annemin
Sol yanağımdaki gamzeden

Sunay
Komidinin üstündeki ilaçların sayıları arttıkça
Kutularından yaptığım gökdelenin uzaöasına sevinirdim
Ve bilmezdim Annemin yaşantısındaki renkliliğin
Yalnızca raflara dizili kovanozdaki reçeller olduğunu

Volkan
Limandaki beyaz geminin ışıkları yandığında
Terasta toplanan kadınlar dedikodusuna ara verirlerdi
Tam o saatlerde sokaktan geçen Yazlık sinemadaki biletçi kızın

Sunay
Yol kenarlarındaki yağmur mazgallarını kumbara sanıp harçlığımı atardım
Bu yüzden en çok denizden alacaklıyım

Volkan
Bu güne kadar ne bir elmayı soyabildim
Nede iyileştirebildim kabuğunu koparmadan
Karşıma çıkınca kızmadım elma kurduna
Çünkü bendim bıçağı saplayan onun yurduna

Sunay
Çocuklarla ben yapamıyorum
Çocuklar almıyor beni oyunlarına
Devlet dairesinde yangında kurtarılmayacak
Sıkışmış bir çekmece gibiyim AÇILAMIYORUM SANA...

Volkan
Kardeşiyle hep bir örenek giydirilen sen
Nasıl sevmezsin eşitliği
Yürürken düşen çoraplarını aynı hizaya getirmek için
Annen değilmiydi önünde diz çöken

Sunay
İki rayı gibiyiz tren yolunun
Yakın olması neyi değiştirir SON İSTASYON...