17 Ekim 2012 Çarşamba

Hayat Çok Garip

Saatler geçiyor ve ben aynı oturduğum yerde oturuyorum,
Kolumun yerini bile değiştirmeden öylece olduğum yerde
Gözlerimi dikmişim yerde duran halının alakasız desenine
Düşünüyorum düşünüyorum düşünüyorum...

Kimi zaman dakikalarca gözlerimi bile kırpmıyorum,
Alt yoldan kornalarını basa basa düğün konvoyları geçiyor
Yada asker uğurlama konvoyları
Kaldırıp kafamı bakmıyorum bile

Beni düşündüren nedir mi?
Hayat tabiki, Bu gün varız yarın yokuz,
Dün gelecek ile ilgili planlar kurarken
Bugün ahireti, dünyanın oluşumunu, dağları, okyanuslar
Göçmen kuşları, dereleri, akarsuları, volkanları,
Kaderi, kazayı, ibadeti, kini, nefreti düşündüm.

Yüzlerce yıldır ünlü düşünürler çıkamamış
Ben mi çıkacağım işin içinden
Kendimce bahaneler buluyorum, hiç birinin geçerli olmadığını bilerek
Sonra kendimce sözler veriyorum tutamayacağım sözler.
Allah'ıma sığınıyorum, af diliyorum, sonra yine
Yine yarın için çalışmaya devam ediyorum....

Hiç yorum yok: