NEŞTER YARASI
Olacaklar sanki malum oluyordu
Deniz her zamankinden daha hırçın
Rüzgar daha derinden üflüyordu nefesini
Trafik daha karışık ve insanlar daha agresif
Karar verme vaktiydi artık, ya neşteri vuracaktım
Yada bu kangrenle yaşayacaktım.
Neşteri vurmaktı doğru olan ve vurdum istemeyerek,
O an çığlıklar atasım geldi dağlara, denizlere ovalara doğru
Ama sustum, faydası yok artık çırpınışların.
Neşter sanki şah damarımı kesmişti,
Sıcak sıcak akıyordu içimde biriken duygular
Cerrahın elinden tutup bırak aksın şu iltihap dedim ise de,
Dinlemedi kesti ve aldı duygularımı..
Günün birinde nükset-er mi bu kangren
Yada başka kangrenler olur mu
İlaç tedavisini reddediyorum. En iyi ilaçtır zaman
Zaman kapatmasa da Neşter yarasını izi kalacak biliyorum
Bu iz ömür boyu duracak en ulaşılmaz yerde....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder